Στης Αλεξάνδρειας το Πέραμα,
γεννήθηκες απόψε,
μπροστά σε θάλασσα,
ακίνητη, natura morta.
Δεν ξέρω πότε άρχισες,
να γράφεις,
να ονειρεύεσαι,
να σπας τα βήματα σου.
Μα ξέρω πως σαν άρχισες,
στη λάμπα εμπρός να γράφεις,
ω Θεέ, τι χαραυγή,
τι πανδαισία νύχτας!
Στάλες σοφίας, εικόνες μαγικές,
στους δρόμους, στους ανθρώπους,
χάρισες με τη γραφή,
θρήνο για μυημένους.
Ό, τι κι αν έλεγες, μορφή,
νυχτερινά σονέτα.
Τον κόσμο σπούδασες
με μουσική, ατσίγγανο χειμώνα.
Τον έρωτα και τα τζουκ μποξ
αγάπησες, τον κόσμο.
Αγάπησες την Κυριακή
κι άντεξες στον πόνο,
που δίνουνε οι άνεμοι,
του Άδη τα ποτάμια.
Ντυμένος στα μαύρα,
τ’ όνομα σου άλλαξες,
για της θύμησης τα χάδια,
αγάπης, ζωής επιθυμία.
Αγάπησες και μίσησες,
Όπως ο κόσμος όλος.
Όμως στη μέση έφτασες,
έχεις πολλά να δώσεις.
Νύχτα θα επιστρέψουμε,
γλυκιά μου Λόλα είπες.
Μα μην ξεχνάς πως κάποτε,
πικρή αλληγορία,
είναι τα λόγια ποιητή,
πολίτη των ονείρων.
Νίκος Τσίντρος
Painting : Akseli Gallen Kallela-boy with a crow-1884
