Ο βράχος και το κύμα (Αριστοτέλης Βαλαωρίτης)
«Μέριασε, βράχε, να διαβώ!» το κύμα ανδρειωμένολέγει στην πέτρα του γιαλού θολό, μελανιασμένο.«Μέριασε! μες τα ...
Διάβασε Περισσότερα
Σ’ ένα νεκρό ποιητή (Leconte de Lisle)Μετάφραση : Μαρία Πολυδούρη
Συ που τα μάτια σου, το φως διψώντας, επλανιόνταναπό το θείο χρωματισμό στην αιωνία γραμμήκι’ ...
Διάβασε Περισσότερα
Αγάπη (Σπήλιος Πασαγιάννης)
Δεντρί, που ανθίζεις στα ψηλά, ο ανθός σου εσείστη ξάφνουκατά την κόρη όπου έγειρε την ...
Διάβασε Περισσότερα
Soto Voce (Σταύρος Καρακάσης)
Είναι στιγμές σαν βρίσκομαι στους μακρινούς του κάμπουςκαι η ματιά μου χάνεται στο χρώμα το ...
Διάβασε Περισσότερα
O ένας πλάι στον άλλο στάθηκαν (Δημήτριος Ι. Αντωνίου)
O ένας πλάι στον άλλο στάθηκανπλάσματα του Θεού τουςκι η ακρογιαλιά ξαπλώνονταναγκάλιασμα, του νου τουςγη ...
Διάβασε Περισσότερα
Eις το Ωρολόγιον της Aγοράς (Παράσχος Aχιλλεύς)
A΄ Bάλτε φωτιά και κάψτε το στους τέσσερες αγέρεςΣκορπίσετε την σκόνη του· σημάδι να μη ...
Διάβασε Περισσότερα
Eίναι στιγμές (Θεοτόκης Kωνσταντίνος)
Eίναι στιγμές που την καρδιά μού ανοίγει Πικρό, βαρύ, θανατερό μαράζι Mεσάνυχτου σκοτάδι την αδράζειKι η ζοφερή ...
Διάβασε Περισσότερα
De Rerum Natura (Γιώργος Θέμελης)
Είναι σαν ένας άλλος ήλιοςο ήλιος μες στην ψυχή μου,είναι ένας άλλος ουρανόςδε σβήνει και ...
Διάβασε Περισσότερα
Tου ύπνου (Aλέξανδρος Μάτσας)
A΄Aντεραστής ανάμεσά μας πλάγιασενο ύπνος. Πήρε τα γλυκά μάτιακαι τάκλεισε· πήρε το στόμα,κι’ έσβυσε το ...
Διάβασε Περισσότερα
Είναι τάφος της ψυχής (Βασιλειάδης Σπυρίδων)
Ναι, είναι τάφος της ψυχής το έγκλειστον βιβλίον,ιδέας, πόθους, ψάλματα του γράψαντος εκάστουως κόκκαλα εγκλείον· ...
Διάβασε Περισσότερα