Σελίδες γεμάτες όνειρα,
χωρίς συνοχή κι ελπίδα.
Δίχως χρώμα νόησης,
χωρίς ντροπής πορεία.
Λέξεις μόνες προσπαθούν,
φωνάζουν για βοήθεια.
Οι σκέψεις που ακολουθούν,
έργα χωρίς ιδρώτα.
Γραμμές γεμάτες γράμματα.
Γραμμές γεμάτες πόνο.
Ματώνουν σκέψεις όμορφες,
με πινελιές θαμπώνουν.
Βιβλία φτιάχνουν τεχνικοί,
με το κιλό πουλάνε.
Δώρο τα δίνουνε παντού
τη σκέψη ξεπουλάνε.
Ο νους του όχλου απορεί,
γιατί οι πέτρες τάζουν
βραβεία, σκήπτρα, υποταγή,
την τέχνη που σκεπάζουν.
Σε μαύρο τύλιξαν πανί.
Την γδέρνουν με ξυράφι
μέχρι ν’ αλλάξει η μορφή,
να μοιάσει με πιθάρι.
Αχ! καημένη ποίηση,
πώς σε καταντήσαν.
Εσύ, που έντυνες με φωτιά
τη φύση, τους ανθρώπους…
Τώρα σε χτίζουν λεξικά.
Μαραζωμένοι τοίχοι,
όνειρα και οράματα
μάταιων ανθρώπων.
Νίκος Τσίντρος
Painting : Giacomo Balla-sculptural construction of noise and speed-1915
