Δέντρα φωτιάς υψώθηκαν
αγκάλιασαν τους τοίχους
κι έσβησαν με κάρβουνο
το όνομα τεσσάρων.
Όνειρα σβηστήκανε
χαράχτηκαν στο χώμα
και θάφτηκαν με τους καπνούς
στη ζέστη του τσιμέντου.
Τα δάκρυα των συγγενών,
τις οργισμένες λέξεις,
σε μαύρο, απαλό, καθάριο μετάξι
τυλίξανε τον πόνο τους
και σκούπισαν τα μάτια.
Είναι το μαύρο φίλος τους
κι εχθρός του αγίου, πόνος.
Είναι στα χέρια ουρανός,
ρόζοι δεμένοι μ’ αίμα.
Αυτό το μαύρο κυνηγούν,
το χρώμα της φωτιάς τους.
Γιατί οι δολοφόνοι…
Με μαύρο κρύβουνε πανί
τα μάτια, τη φωνή τους.
Μακάρι να ‘χα δύναμη
το χρόνο να γυρίσω,
να δω το χέρι του φονιά,
το πρόσωπο στον ήλιο.
Να δώσω μάσκα πύρινη
αντί για τη κουκούλα
και στη θέση της καρδιάς
να δέσω μια μολότοφ.
Νίκος Τσίντρος
Painting : Egon Schiele -a tree in late autumn 1911
