Αθήνα θανάτου, σκοτεινή,
μαύρη και σκονισμένη.
Θλίψη θεριεύει,
σε γη χωρίς καρπό,
ελπίδα στα αγκάθια.
Παντρεύτηκε τη νιόχτιστη
παρηγοριά θανάτου,
της σήψης ζουμερή φωλιά,
της δόξας τα στεφάνια.
Χήρα θλιμμένη, με σαθρά
νημάτια της νιότης,
σφίγγει Θηλιά στο πνεύμα της,
και στη καρδιά της φόβο
ανάμνησης, άλλης εποχής
με τα χρυσά παιδιά της,
τους Άρχοντες των ζωντανών
και των νεκρών της νόμων.
Νίκος Τσίντρος
Painting : Jean Delville-the idol of perversity-1891