Του χάρου το λιβάνι πάλι τώρα σκορπάει τη βαρυά του μυρωδιά.
Θανατικόν επλάκωσε τη χώρα κ’ ενέκρωσε όλα τα μικρά παιδιά.
Της εκκλησιάς ανοίγει η πλατειά θύρα, κι αργά, σκυφτοί, περνούν οι χριστιανοί.
-Ελέησον μας, τώγραφεν η Μοίρα, το θέλημα σου, θεέ μου, ας γενή.
Δυό νηές μανούλες, κλαιν, μοιρολογούνε, άλλες, τελλές, τραβούνε τα μαλλιά,
κι άλλες, βουβές, χείλη νεκρά φιλούνε, καμμιά δεν παίρνει πίσω τα φιλιά.
Και η καλή μάνα των θλιμμένων μόνο ζωγραφιστή, στο θόλο εκεί ψηλά,
ευτυχισμένη, μεσ’ τον ξένο πόνο, κυττάζει το παιδί της και γελά…
Λάμπρος Πορφύρας
Μαρμάρινο γλυπτό : Πιετά (Βασιλική του Αγίου Πέτρου, Μιχαήλ Άγγελος) (Έλεος, 1497 – 1499) Μαρμάρινο γλυπτό