Είναι οι νότες άχρωμες
και το τραγούδι σκόνη.
Νιώθει στα δάκτυλα φωτιά,
χορό στις πικροδάφνες.
Παίζουνε με τη φωτιά
τα μάτια του λυράρη
και η ψυχή του ξεψυχά,
στο ρημαγμένο χέρι.
Τη λύρα αφήνει καταγής
και πιάνει το μαχαίρι.
Μαύρος ιδρώτας έσταξε
στο μέτωπο ο φόβος.
Μαρμάρωσε το βλέμμα του,
κοιτούσε τον Μανώλη.
Σήμερα, είπε ο γαμπρός,
παλιέ μου φίλε κι αδερφέ,
σεβάσου τη χαρά μας.
Δώσε μας ίσκιο και ποτό,
λαμπρό σαν πυροφάνι.
Κι άσε απόψε το σταυρό,
γαλήνη στο στεφάνι.
Έβαψε το νυφικό
το αίμα του Μανώλη.
Και μαύρισε της λεμονιάς
τα άνθη, η κραυγή του.
Νίκος Τσίντρος
Painting : Giuseppe Maria Crespi -The Wedding at Cana 1686