Ο ύπνος μου με τάραξε,
κραυγές από λιβάνι.
Λυγμούς το στόμα έσταζε
και δάκρυα ιδρώτα.
Στα μάτια σου είδα την αυγή,
αργά να ξεθωριάζει.
Να στάζει αίμα ο ουρανός,
αργά να ξεψυχάει.
Σαν Ίσκιοι περπατούσανε
οι όμορφες στιγμές μας
και σέρναν στα λασπόνερα
του φόβου αναμνήσεις.
Πες μου,
αγάπη μου γλυκιά,
πως ήταν ένα όνειρο,
γέννημα φόβου, σκέψης.
Πες μου,
πως ήταν του μυαλού
απλώς ένα παιχνίδι.
Μονάχα όταν σε κρατώ,
σφιχτά στην αγκαλιά μου,
είναι τα όνειρα γλυκά,
σα νέκταρ στην καρδιά μου.
Δως μου ζωής υπόσχεση,
πως θα’ σαι συ κοντά μου.
Γλυκά φιλιά στα μάτια μου,
φύλακες στα όνειρα μου.
Νίκος Τσίντρος
Painting: Ferdinand Hodler-night 1890
