Αγωνίστηκα για το τίποτα.
Πάλεψα σκληρά γι αυτό.
Τα όνειρα στερέψανε
κι ο φόβος ξεψυχάει,
στα σκοτεινά δωμάτια
της λέξης «αμαρτία».
Εκείνοι που φοβήθηκαν,
πίστευαν σε αγγέλους.
Στη μοίρα, στη φλόγα της πνοής
του δαίμονα του μαύρου.
Σπαθιά φορούσαν στα παιδιά.
Τα γέμιζαν συνείδηση σκλαβιάς.
Κώδικες πλασμένους από αργυρό.
Μέταλλο χρήματος εικονικό.
Στεφάνι δάφνης, όνειρο,
στα ματωμένα χέρια.
Κριτές δεν είστε πια εσείς.
Κριτές είναι η θάλασσα,
τα πληγωμένα άστρα.
Κριτές είν’ το χαμόγελο,
τα δάκρυα στα μάτια.
Νίκος Τσίντρος
Painting : Franz Stuck-lucifer 1891
